Hz. Peygamber henüz 12 yaşlarında iken Şam yolculuğu sırasında Peygamberimizin Rahip Bahira ile karşılaşması ile Rahip Bahira’nın yaptığı tespitler oldukça önemlidir. Zira onun nübüvvetini görmüş ve onu korumuştur.
Bilindiği üzere Peygamber Efendimiz doğumundan önce babası daha sonra da annesini kaybedince dedesi Abdülmuttalib himayesine almıştı. Daha sonra ise vasiyeti gereği Hz. Peygamber’in amcası Ebu Tâlib bu sorumluluğu almıştı.
Peygamberimiz ve Rahip Bahira
İşleyeceğimiz Suriye (şam) seyahati ve Peygamberimizin Rahip Bahira ile görüşmesi meselesi bu dönemde
meydana gelmiştir. Ebu Talib bir kafile ile beraber ticaret maksadı ile Şam’a (Suriye) gitmeye niyet etti. Yolculuğa karar verince Resûlullah üzülmüş ve ona sarılarak ayrılmak istememişti. Buna dayanamayan Ebu Talib “Allah’a yemin ederim ki onunla birlikte gideceğim. O benden ayrılmayacak ben de ondan
ayrılmayacağım” sözünü söyledi.
Rahip Bahira Hikayesi
Böylece onu da yanında alarak yola çıktı. Kafile Suriye’de bulunan Busra’ya geldi. Burada Bahira isminde bir rahip, küçük bir manastırda yaşamakta olup Hristiyanlar arasında en bilgili bir kimse idi. Kureyş’ten gelen ticaret kafileleri çoğunlukla Rahip Bahira’nın yanına uğrarlardı. Ama o onlarla genellikle konuşmaz ve ilgilenmezdi.
Rivayete göre bu seferde Kureyşliler yanına geldiklerinde manastırından baktığında bir kafile gelip bir ağacın altında konaklamışlardı. Bahira bir bulutun ağacın üstüne geldiğini, ağacın dallarının Resûlullah’ın üstüne eğilerek gölge ettiğini görmüştü. Hemen manastırdan inmiş ve Kureyşlilere hitaben “Ey Kureyşliler! yemek yaptım. Bu yemeğe hepinizin, büyük küçük, köle ve hür herkesin gelmenizi isterim” demiş.
Kureyşliler Bahira’da farklı bir hal olduğunu sezinlemişlerdi. Zira bu olağan bir durum değildi. Hayret ettiler. Yemek davetine geldiler. Lakin Resûlullahın yaşı küçük olduğu için eşyalarının yanında ağacın altında kaldı. Rahip gelenler arasında onu göremeyince topluluğa aranızda hiç biriniz eksik olmadan hepiniz soframa
gelin demiştim. dedi. Onlar herkes geldi. Sadece içimizde en küçük olan bir çocuk eşyaların yanında kaldı dediler.
Bunun üzerine Bahira “onu da çağırın be sizinle birlikte yemekte bulunsun” dedi. Bunun üzerine
onlar onlar yaptıklarının yanlış olduğunun farkına vararak onu da çağırdılar. Rahip çocuğu görünce ona dikkatli bir şekilde bakmaya ve tahlil etmeye başladı. Zira okuduklarına göre daha önceden bildiği bazı
şeyleri kontrol etmeye başladı.
Rahip Bahira Olayı Kısaca
Yemekler yendikten sonra Bahira çocuğa yaklaşarak oradakilerden daha önce işittiği bir şekilde “Lat ve Uzza hakkı için sana bie şeyler soracağım bana cevabını ver.” dedi. Bahîrâ, Kureyşliler’in bu iki put üzerine yemin Bunun üzerine Resulullah “Lat ve Uzza adına benden bir şey isteme. Allah’a yemin ederim ki onlardan nefret ettiğim gibi bir şeyden nefret etmem.”
Bahira madem öyle “Allah’ın hakkı için soracaklarıma cevabını ver” dedi. “Öyle ise istediğini sor” dedi. Bahira onun uykusu, genel durumu, hali ve işlerine dair sorular sordu. Cevaplarını işittikçe önceden bildiği sıfatlara uyduğunu gördü. Bahira en son çocuğun sırtına da baktı. İki omuzu arasındak önceden bildiği peygamberlik mührünü de gördü.
Rahip Bahira daha sonra Ebu Talib’in yanına giderek “Bu çocuk senin neyin olur?” Oğlumdur cevabını verdi. Bahira “O senin oğlun değildir. Bu çocuğun babası sağ olmamalı” dedi. Bunun üzerine Ebû Talib “Evet o benim yeğenimdir” dedi.
Bahira “Onun babasına ne oldu?” deyince Ebû Talib “Annesi bu çocuğa hamile iken öldü” dedi. Bahira “Doğru söyledin.” dedi. Arkasından yeğenini hemen al ve memleketine geri götür ki onu Yahudilerden koruyabilesin. Şayet Yahudiler bu çocuğu görüp benim gördüklerimi anlarlarlarsa ona bir kötülük yaparlar. Senin bu yeğeninin ileride çok büyük bir şanı olacak ve sen onu acil memleketine geri götür” dedi. Bu sözler üzerine Ebû Talib Şam’daki ticaret işlerini hızlıca bitirdikten sonra Mekke’ye döndü.
Peygamberimizin hayat kronolojisi içinde önemli bir yeri olan Peygamberimizin Rahip Bahira ile karşılaşması konusunu inceledik. Bu hadise Hz. Peygamberin paygamberliğine bir delildir ki kaynaklarda bulunmaktadır. Paygamberimizin paygamberliğine delil o kadar çoktur ki istese kör gözler dahi görebilir. Vesselam.
